Tokio 2020 komt steeds dichterbij en Marjolein traint hier hard voor. Wij steunen Marjolein in haar weg naar Tokio.
“In haar blog schrijft ze over ‘samenwerken met je tennispartner’. Twee elementen vind ik erg herkenbaar en ‘waar’ in haar verhaal. Eén is hoe belangrijk het is om een team samen te stellen uit teamleden met ‘verschillende speelstijlen’. Twee, dat ‘een sterk team nauwelijks te maken heeft met hoe goed je het naast de baan met elkaar kunt vinden’.u0022
Samenwerken met je tennispartner
u003cstrongu003eGeschreven door Marjolein Buisu003c/strongu003ernTot mijn vijftiende heb ik aan volleybal gedaan. Een typische teamsport waarbij je niet zonder samenwerken kunt. De sterke kanten van eenieder worden benut. Iemand die lang is wordt middenvelder, iemand die overzicht kan behouden spelverdeler, iemand die goed kan verdedigen libero. Toen ik ging tennissen, moest ik erg wennen aan dat ik voortaan alleen aan mijn kant van het net stond. De gezelligheid en het opzwepende van een team om me heen ontbraken. Maar gelukkig kennen we bij tennis ook het dubbelspel. Dat vind ik hartstikke leuk en mijn beste resultaten heb ik ook in de dubbel behaald.rnrnVoor een goede dubbel zijn meerdere dingen belangrijk. Iedere speler heeft een eigen speelstijl en het is goed als je elkaar aanvult, doordat je niet dezelfde speelstijl hebt. Als ik een speelster naast mij zou hebben staan met exact mijn speelstijl, dan zouden veel wedstrijden die we speelden waarschijnlijk erg lang gaan duren. Ik ben goed in het opbouwen van een punt en ook al maak ik de punten steeds beter af, het is fijn als ik een dubbelpartner naast me heb staan die dat ook doet. Daarnaast is het van belang dat je elkaar aan kunt voelen op de baan. Ik dubbel het fijnste als ik als vanzelf door heb wat mijn dubbelpartner doet, bijvoorbeeld oprijden naar het net, van speelhelft wisselen en een bal die door het midden komt wel of juist niet slaan. Ook verbale communicatie speelt een belangrijke rol. De meeste spelers spreken Engels en daardoor kan ik ook met buitenlandse dubbelpartners goed spelen. Ik heb echter ook een keer met een Thaise speelster gespeeld die niet meer dan tien woorden Engels sprak. Gelukkig voelden we elkaar wel goed aan, waardoor we het toernooi wel wonnen. Toch vind ik verbale communicatie meestal onmisbaar. Als we tegen een achterstand aankijken in een wedstrijd is het belangrijk dat we samen kunnen bespreken wat we aan ons spel gaan veranderen om de wedstrijd te keren. Als je er niet over kunt praten, kun je je eigen idee zelf uit proberen te voeren, maar als je dubbelpartner onbewust iets doet wat jouw plan dwarsboomt, mislukt je idee. Het is ook belangrijk om elkaar aan te spreken op verkeerde keuzes. Stel dat mijn dubbelpartner meerdere keren dezelfde te gemakkelijke bal slaat naar de overkant, waarop de tegenstanders een punt maken, dan moet ik kunnen zeggen dat dat niet handig was en bespreken we samen wat de juiste keuze is in zo’n situatie. En ik vind het andersom ook fijn als mijn partner met mij meedenkt als ik geen goede oplossing weet.rnrnIk heb in de loop der jaren al met veel verschillende partners gespeeld. Soms eenmalig, soms speelde ik een seizoen met iemand samen. In het laatste geval groei je naar elkaar toe en word je een steeds sterker koppel. Ik heb gemerkt dat dat nauwelijks te maken heeft met hoe goed je het naast de baan met elkaar kunt vinden. Spelers die goed bevriend zijn vormen niet altijd een goed dubbelkoppel en ik heb enkele prachtige titels behaald met speelsters met wie ik buiten de baan niet optrok. Het is leuk als vriendschap en dubbelpartner of collega zijn samenvallen, maar niet noodzakelijk om tot een goed resultaat te komen.