insight 
Het stoffige beeld dat ICT alleen maar bestaat uit de hele dag vreemde codes inkloppen, door mensen met weinig tot geen sociaal vermogen in donkere kamertjes, is een beeld dat vandaag de dag behoorlijk achterhaald is. Tegenwoordig kijkt men daar toch vaak anders tegenaan. Praktisch elk bedrijf van klein tot groot heeft te maken met ICT. Het heeft zich diep genesteld in allerlei vakgebieden. En niet alleen in het bedrijfsleven, maar ook in het privéleven. Iedereen die maar iets van een technologie bezit, wordt erdoor geraakt. De ‘normale’ mens heeft er dus dagelijks mee te maken. Niet gek dus dat steeds meer mensen in het ICT-vak geïnteresseerd raken. Combineer deze interesse met de vaardigheden van de niet-ICT’ers en dan ontstaat er een nieuwe stroming medewerkers die onmisbaar is in ICT-land.
De transporter zoekt iets nieuws
Toen ik zeven jaar in dienst was bij een internationaal transportbedrijf had ik de top bereikt van wat ik daar zou kunnen leren. Het ging bij mij kriebelen om een nieuwe uitdaging te zoeken. De zoektocht duurde gelukkig niet lang en ik hoefde er ook niet ver voor te gaan. Transportbedrijven kunnen vandaag de dag namelijk ook niet zonder ICT. Het bedrijf waar ik werkte was daar geen uitzondering in. De organisatie had een TMS (transport management system) waarop diverse applicaties waren aangesloten en waar de organisatie afhankelijk van was, zoals een orderentry, tracku0026amp;trace, WMS (warehouse management system), plansysteem, etc. De afdeling ICT had het er maar druk mee om al die software aan de praat en up-to-date te houden, vooral omdat ik nogal eens iets ontdekte wat dus niet goed was of beter moest. Met als doel de kwaliteit en gebruiksvriendelijkheid omhoog te krijgen. Ik vond (en vind) het leuk en uitdagend om de processen die via de diverse applicaties liepen onder de loep te leggen. En zo de problemen waar ik zelf of mijn medegebruikers mee te maken zouden krijgen, op te lossen.
Maar wat dan?
Dus opeens heb je het, je wordt conducteur ICT’er. Maar dan? Het begon voor mij met rondvragen bij familie en vrienden die al in het vak zitten. Hier vond ik veel hulp en informatie. Ondanks mijn motivatie en soft skills die ik had ontwikkeld, was het een feit dat ik geen echte kennis en ervaring had in het vakgebied. Ik kon ‘alleen’ ingezet worden als deelnemer van de gebruikersorganisatie, een probleem voor de bedrijven waar ik destijds solliciteerde. Kortom, een opleiding gaan volgen bleek dus noodzakelijk te zijn als ik serieus wilde overkomen.
Terug de schoolbanken in
Het werd een deeltijd hbo studie Informatica aan de Avans Hogeschool in Breda. Ik heb deze studie gekozen, omdat de school goed staat aangeschreven en dus kwaliteit levert. Daarnaast werd mij tijdens het introgesprek verteld dat ik na het succesvol afsluiten van het eerste jaar op het niveau zou zitten van een junior Software Developer. Waardoor ik dus na één jaar al zou kunnen solliciteren mét kans op een baan. Dat bleek niet gelogen, want na één jaar heb ik mijn propedeuse gehaald en begon ik met solliciteren. Bij de eerste twee bedrijven kwam ik ver, maar viel ik helaas net buiten de boot. Mijn studiebegeleider wees mij op VX Company. Deze organisatie had recent een vraag uitgezet bij hem en als ik zijn naam zou noemen bij de VX’er in kwestie, IJsbrand Kaper, dan zou ik in ieder geval uitgenodigd worden voor een gesprek. Wederom was hiervan niets gelogen.
Daten
Ik stuurde een open sollicitatie en mocht op gesprek komen. Dit was eigenlijk meer een kennismakingsgesprek dan een sollicitatiegesprek, een soort eerste date. Je bent een beetje zenuwachtig. Je weet al iets van elkaar, maar nog niet genoeg, dus je gaat in gesprek om elkaar beter te leren kennen. We hadden genoeg indruk op elkaar gemaakt, want de volgende dag werd ik gebeld of ik niet geïnteresseerd was om nog een keer op gesprek te komen en dan voor de functie van Tester. Net zoals bij het echte daten geldt dat als die klik er is, je helemaal niet lang wilt wachten op de tweede date. Deze mooie kans liet ik dus uiteraard niet lopen. Ik ging mij gelijk verdiepen in het vak, want ik kon me er een voorstelling bij maken, maar wat het nu precies inhield…? Het vak bleek erg goed aan te sluiten bij mij als persoon, mijn soft skills en mijn wensen en behoeften.
Born to be a tester
Want waar men mij vroeger maar eigenwijs en waarschijnlijk ook een zeurpiet vond als ik weer een kink in de kabel had gevonden, zo zijn die kinken opsporen nu ‘part of the job’, en als team ben je verantwoordelijk voor het oplossen van deze kinken. Voorheen streefde ik altijd naar het tevreden stellen van de klant; ik mag hiervoor weer gaan strijden. Dit door samen met de development teams een kwalitatief hoogstaand product, dat naar de wens van de klant en/of gebruiker is, af te leveren. Daarnaast mag ik de nieuwste technologieën gaan testen in veel diverse projecten. Dus die piek die ik bereikt had drie jaar geleden, die is volledig uit het zicht en de mogelijkheden om te groeien zijn weer eindeloos.